اگر باران بودم آن قدر می باریدم تا غبار غصه هایترا از بین ببرم.
اگر گلی بودم شاخه ای از خود تقدیمت می کردم.
اگر اشک بودم به زیر پاهایت می باریدم.
اگر بهار بودم شکوفه ای از خود تقدیمت می کردم.
اگر ساز بودم آهنگ دوست داشتنی ات را می زدم.
اما افسوس که:
نه بارانم نه گلم نه اشکم نه بهارم ونه سازم!!!!!
اما هرچه هستم وهر کجا باشم با تمام وجود خواهم گفت:
دوستت دارم./
سلام فرشاد جان .آپ خیلی زیبایی بود ! لذت بردم....
ببینم وبلاگ گروهی شده؟
هر باری که من سر میزنم غافل گیر میشم که کی به کیه !!!
اما بگم مهم اینه وبلاگ زیباتون به پاست و از این بابت خوشحالم!!!
سلام مهناز خانوم خوبی؟
بابا چند تا همکار داری؟ به من هم اجاره میدی؟(چشمک)
موفق باشی
موفق باشید
به منم سر بزن
http://www.tarannom08.blogsky.com
عزیزم سلام ..باز نشد ..پیام داد که همچین ادرسی در بلاگ اسکای موجود نیست